گر عشق نبودی و غم عشق نبودی

چندین سخن نغز که گفتی که شنیدی

ور باد نبودی که سر زلف ربودی

رخساره معشوق به عاشق که نمودی

در همه دیر مغان نیست چو من شیدایی

خرقه جایی گرو و باده و دفتر جایی

دل که آیینه شاهیست غباری دارد

از خدا می طلبم صحبت روشن رایی